Αυτοί που είχαν περιστέρια ήταν καπαρωμένοι από το πρωί μέχρι το μεσημέρι!
Ένα καφεδάκι για να ξυπνήσουν κι ύστερα γραμμή για την ταράτσα.
Από τη μια μεριά το πλυσταριό και από την άλλη ο περιστερώνας.
Κάποιοι απ’ τους περιστερώνες, ήταν πραγματικά έργα τέχνης.
Μερικοί, ομορφότεροι και από τα σπίτια που τους φιλοξενούσαν!
Άνοιγαν τις πόρτες οι περιστεράδες και κουνώντας τα χέρια ή ένα μακρύ ξύλο, ενθάρρυναν τα «παιδιά» τους να πετάξουν, για την Κυριακάτικη βόλτα.
«Καϊνάρια», «παγκούρια» και άλλα είδη, άνοιγαν τα φτερά και απογειώνονταν για τις ψηλές και χαμηλές τους πτήσεις, πάντα στα όρια του συνοικισμού!
Επιστήμονες της γνώσης των περιστεριών, οι κάτοικοι του Κάστρου. Ήξεραν απ’ έξω κι ανακατωτά τις φυλές, τα χούγια, τις αρρώστιες, τις επιθυμίες τους και πραγματικά το φχαριστιόταν.
Όταν μεσημέριαζε τα μάζευαν, κατέβαιναν στο σπίτι για φαγητό και μετά γραμμή για το γήπεδο. Οι πολλοί στην Τούμπα, λιγότεροι στο Χαριλάου και ακόμα πιο λίγοι στο Καυταντζόγλειο, όλοι όμως με λατρεία για το κλωτσοσκούφι.
Το πιο αγαπημένο άθλημα στη Χαβαλιέ. Έμοιαζε λίγο μ’ ένα άλλο, που παίζονταν στον υπόλοιπο κόσμο και το ‘λεγαν ποδόσφαιρο.
Τα δυό αθλήματα είχαν την ίδια μπάλα, γήπεδα και φιλάθλους, όλα τα άλλα όμως ήταν διαφορετικά.
Στο ποδόσφαιρο, το «αντικείμενο του πόθου» ήταν οι αθλητές, στο κλωτσοσκούφι ο πρόεδρος, οι παράγοντες, οι διαιτητές, οι μεσάζοντες και αργότερα οι στοιχηματζήδες, οι μπράβοι, οι χούλιγκανς ,οι Θεατρίνοι, οι γυναίκες των αθλητών, ποτέ όμως οι αθλητές!
Εάν δηλαδή τα « βάλεις κάτω», είχε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το ποδόσφαιρο των αλλονών και δικαιολογημένα το λάτρευαν οι Χαβαλιέδες.
Εκείνα μάλιστα τα χρόνια, τα στερημένα χρόνια, είχε μια ιδιαίτερη μαγεία. Ειδικά γι’ αυτούς που δεν μπορούσαν να πάνε στο γήπεδο και μάθαιναν ότι μάθαιναν από το ραδιόφωνο.
Ραδιόφωνο που οι κάτοχοι του ήταν ελάχιστοι, άρα και δυσεύρετο.
Ο «τυχερός» ιδιοκτήτης, ήταν υποχρεωμένος να φιλοξενεί τους γείτονες τις Κυριακές, εγκαταλείποντας την χαλαρότητα της αργίας και ξεχνώντας την γοητεία του δειλινού.
Ηλικίες; Από 3 μέχρι 103! Βουνά τα τσόφλια από τους ηλιόσπορους, καβγάδες, ζητωκραυγές και άγριες διαφωνίες για τα σφυρίγματα του διαιτητή!
Τώρα θα μου πεις, πως μπορείς να διαφωνείς με τον διαιτητή, αφού δεν έχεις δει τη φάση;
Ο Χαβαλιές δεν έχει ανάγκη να δει τη φάση! Τη μυρίζεται από μακριά!
