Ο Georgaki, στη λυσσαλέα του επίθεση κατά των Χαβαλιέδων, δεν περιορίστηκε στη λεηλασία των εισοδημάτων τους, αλλά προσπάθησε με κάθε τρόπο να τους αποκόψει και από παραδοσιακές- καθημερινές απολαύσεις, που ομόρφαιναν τη ζωή τους και χαλάρωναν τα νεύρα τους.
Πρώτος στόχος το τσιγάρο! Αποφάσισε να τους το κόψει μια για πάντα και για να το καταφέρει, κατέστρωσε σχέδιο που τα είχε όλα.
Χλευασμό και περιφρόνηση από το Χαζοκούτι, για τους «εγκληματίες»- καπνιστές!
Πίεση στους υπόλοιπους Χαβαλιέδες, να τους προπηλακίζουν και καταδίδουν!
Δημιουργία νόμων που προβλέπανε βαριά πρόστιμα, για όποιον κάπνιζε σε δημόσιο χώρο, αλλά και όποιον του επέτρεπε να το κάνει!
Όποιος δεν είχε να πληρώσει, οδηγούνταν σε φυλακές ύψιστης ασφάλειας!
Διπλασιασμός της τιμής των τσιγάρων, ώστε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού να αδυνατεί να αγοράσει και η ψυχολογική, άρα και η βιολογική του εξόντωση να επισπεύδεται!
Ούτε στα Μνημόσυνα, που το κονιάκ, ο καφές και το τσιγάρο είναι αυτονόητα, δεν επέτρεπε το κάπνισμα ο Georgaki!
Μετά απ’ αυτά, ο κοινωνικός ιστός της Χαβαλιέ άρχισε να διαρρηγνύεται και οικογένειες να διαλύονται.
Το τσιγάρο όμως δεν ήταν σαν τα άλλα, που κατάπιανε αμάσητα οι Χαβαλιέδες και το αντάρτικο φούντωσε.
Πολλά τα όπλα του Georgaki, πολλά όμως και τα αντίστοιχα των «καταραμένων» καπνιστών.
Επισκέψεις μόνο σε καφενεία και ταβέρνες, που τους προμήθευαν κυπελάκι με νερό αντί σταχτοδοχείου!
Φουμάρισμα καπνού από σακούλα που ήταν φτηνότερος και όταν κι αυτός ακρίβυνε, αγορές από τους παραγωγούς με το κιλό!
Αδασμολόγητα πακέτα σε φορτηγά, που μπαινόβγαιναν στα σύνορα για μερικές ώρες[Για ξεκάρφωμα] κι ύστερα πουλιόταν σε χαμηλές τιμές, στις πλατείες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Καμιά επανάσταση όμως δεν μπορεί να πετύχει και να ριζώσει, αν δεν έχει ιδεολογικό περίβλημα και οι σοφοί της Χαβαλιέ ανέλαβαν να τη «ντύσουν» μ’ αυτό, αλλά και να οπλίσουν τους επαναστατημένους με επιχειρήματα.
«Πόσες χιλιάδες τσιγάρα κάπνισε ο Ντοστογιέφσκι για να γράψει τους ‘ δαιμονισμένους’;»
«Πόσα πούρα ο Φρόιντ για την ‘Ερμηνεία των ονείρων’;»
«Αίνιγμα δεν είναι ο καπνιστής αλλά ο αντικαπνιστής και μάλιστα αυτός που δεν δοκίμασε ποτέ»
«Υγεία σημαίνει πρωτίστως, ευεξία και διάθεση να χρησιμοποιείς την υγεία σου τόσο, ώστε να τη φθείρεις»
«Το πιο εύκολο πράγμα είναι να κόψεις το τσιγάρο. Εγώ το έχω κόψει εκατό φορές»
«Και η μνήμη βλάπτει σοβαρά την υγεία, κόβεται όμως; Κι αν κοβόταν τι ζωή θα ζούσαμε;»
Όσο για το «Σαντέ»; Τι να πρωτοπεί κανείς για το «Σαντέ»;
Για το όμορφο πακέτο του; Για την πανέμορφη μοιραία του; Για το χαρμάνι του;
Για προβλήματα που λύνει και δεν πάει το μυαλό του ανθρώπου;
«Ο αγώνας ήταν ζωής και θανάτου και οι ποδοσφαιρικές ομάδες βγήκαν στο γήπεδο με πίστη για τη νίκη.
Οι παίκτες της λιγότερο ικανής, ήταν αποφασισμένοι να χτυπήσουν στο ψαχνό και το έδειξαν από το πρώτο λεπτό. Και ο διαιτητής όμως, δεν είχε σκοπό να κάνει τα στραβά μάτια κι έψαξε τις κάρτες του.
Μόνο που τα αλάνια, είχαν φροντίσει να του τις κλέψουν από τα αποδυτήρια!
Άρχισε να φωνάζει… Ένα Σαντέ γαμ… την Πανα… Έχει κανείς ένα Σαντέ;
Ένας γεράκος του άπλωσε το πακέτο κι αυτός το άρπαξε. Γύρισε στο κέντρο του γηπέδου και έδειξε την κόκκινη …κάρτα στους βαρβάρους!»
Η επανάσταση των καπνιστών πέτυχε! Με μεγάλες απώλειες αλλά πέτυχε και ο Georgaki συνέχισε να κολυμπά στο Betadine του!
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Η Χαβαλιέ που την έλεγαν Ελλάδα»
Τα σχετικά με το ιδεολογικό περίβλημα της επανάστασης των καπνιστών και το «Σαντέ», είναι από το βιβλίο «15 συγγραφείς και ένα μυθικό τσιγάρο». Εκδόσεις Ύψιλον1998.
