- Βασική επιλογή ψυχαγωγίας, εξακολουθούσε φυσικά να αποτελεί ο κινηματογράφος και μάλιστα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως και πριν.
Με την τσάντα της μαμάς γεμάτη ψωμοτύρια, για το κολατσιό των παιδιών και μπιμπερό με γάλα, αν ήταν πολύ μικρά.
Τα κλάματα βέβαια των βρεφών, καθόλου δεν άρεσαν στους υπόλοιπους θεατές, ήταν όμως μια κατάκτηση των μαμάδων, που δεν μπορούσε να ακυρωθεί!
Στο διάλλειμα, ο νεαρός με το τελάρο κρεμασμένο στο λαιμό, διαλαλούσε τα προσφερόμενα από το κυλικείο είδη, που δεν ήταν και λίγα:
«Γκαζόζες, πορτοκαλάδες, μπυράλ, σάντουιτς, σοκολάτες, μπισκότα, πατατάκια, ρόοοοοξ!….»
Μια σακούλα πατατάκια κι ένα αναψυκτικό, όλο και το «τσιμπούσαν» οι μπόμπιρες από τις μαμάδες, αφού είχαν φάει βέβαια το ψωμοτύρι!
Ααααα!....Όλα κι όλα!....Ο κανόνας ήταν πάντα κανόνας!
Όλα αυτά φυσικά, στους κινηματογράφους Β! προβολής όπως ο «Φάρος», η «Ελληνίς», τα «Ελευθέρια», ο «Παρθενών», η «Ναπολιτάνα», η «Εύα», και άλλοι πολλοί.
Οι αντίστοιχοι Α! προβολής, δεν ανέχονταν τη «λαϊκούρα» μας.
Οι ταινίες που βλέπαμε; Ότι επέτρεπαν οι Πολέμαρχοι. Κωμωδίες και Δράματα, σε σενάρια που έμοιαζαν πολύ μεταξύ τους και από τα οποία δεν έλειπε ποτέ ο γάμος! Γάμος, που εκείνα τα χρόνια ήταν όνειρο και στόχος, για άντρες και γυναίκες! Αυτό γιατί η φτώχια δυσκόλευε πολύ το στήσιμο ενός «σπιτικού» και από την άλλη, επειδή ο γάμος για τους περισσότερους, ήταν ο μόνος τρόπος να σμίξουν με το άλλο φύλο!! Ξανθόπουλος[1],Βούρτση[2], Κούρκουλος[3], Βουγιουκλάκη[4], Καρέζη[5], ήταν μερικοί απ’ τους μεγάλους πρωταγωνιστές του Χαβαλιέδικου κινηματογράφου….
Βλέπαμε βέβαια και Τούρκικες ταινίες.
-Παππού! Μου φαίνεται πως με «δουλεύεις»!
-Καθόλου παιδί μου, την αλήθεια σου λέω. Νομίζεις πως οι Πολέμαρχοι, επειδή έλεγαν πως μισούν την Τουρκία, απαγόρευαν και τις ταινίες της; Όχι βέβαια!
Το αντίθετο συνέβαινε. Τουλάχιστον εκατό ταινίες το χρόνο, έστελνε η γειτόνισσα στη Χαβαλιέ.
-Τι ταινίες ήταν αυτές;
-Ίδιες με τις δικές μας! Μέχρι και οι ηθοποιοί τους έμοιαζαν. Ειδικά η Χούλια, ήταν φτυστή η Βουγιουκλάκη! Η μόνη διαφορά που είχαν, ήταν η γλώσσα.
Κατά τ’ άλλα, άστα να πάνε.
Ο Δημητρός τσίμπησε έναν μεζέ και τον «σκέπασε» με μια γουλιά τσίπουρο.
Η φωνή του Καράφα, τον αιφνιδίασε.
-Οι φήμες λένε, πως οι «Οχετοί» του Χαζοκουτιού, ενδιαφέρονται να αγοράσουν «σαπουνόπερες» από την Τουρκία!
-Το λες αλήθεια;
-Όπως σε βλέπω και με βλέπεις!
-Η ζωή μας κύκλους κάνει, Καράφα μου… Ας είναι….
Στράφηκε πάλι στον εγγονό του:
-Εκτός αυτών που σου προανέφερα Αλέξανδρε, παίζονταν και ταινίες εθνικοπατριωτικές, που έδειχναν με πολύ παραστατικό τρόπο, πόσο παλιοχαρακτήρες είμαστε εμείς οι Κομμουνιστές και πόσο μεγαλόψυχοι οι Πολέμαρχοι, που στο τέλος πάντοτε μας συγχωρούσαν και μάλιστα μας έκαναν δώρο κι ένα σημαιάκι, για να πάμε στην παρέλαση!
Αρκετοί οι πρωταγωνιστές και στις… «εθνικές» ταινίες, το ζευγάρι όμως που κυριολεκτικά διέπρεψε, ήταν ο Κώστας Πρέκας με την Βέρα Κρούσκα!
Εμπνευστής, παραγωγός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, τεχνικός διευθυντής και «πασατεμπάς» των ταινιών αυτών, ήταν ο μοναδικός Τζέϊμς Πάρης, στον οποίο είχε επενδύσει τεράστια ποσά η Εταιρεία Χαρτοφυλακίων της Αμερικής.
Χαλάλι του όμως, γιατί τα λεφτά «βγήκαν» δυο και τρεις φορές, αφού στις ταινίες του, πέραν των «αυθορμήτως προσερχομένων», πήγαιναν και όλα τα σχολεία της Χαβαλιέ και μάλιστα με βήμα και το ταλιράκι στο χέρι.
Το ωραίο ήταν, πως μετά τη χούντα αρκετοί από τους πρωταγωνιστές ταινιών προπαγάνδας, δήλωσαν Κομμουνιστές και έγιναν αποδεκτοί!!!! Το ακόμα πιο ωραίο, πως αυτοί που μαρτύρησαν στα μπουντρούμια του Στρατοκρατικού καθεστώτος, κλήθηκαν να ψηφίσουν τους προηγούμενους και να τους κάνουν βουλευτές!!!! Αυτά όμως παιδί μου, θα τα πούμε μια άλλη μέρα.
[1] Ξανθόπουλος: «Το παιδί του λαού». Τίτλος που κέρδισε δικαιωματικά, αφού ενσάρκωνε με τον καλύτερο τρόπο, τα βάσανα, τους καημούς και τα όνειρα των φτωχών. Ταπεινός και καταφρονημένος αντιμετώπιζε τις δυσκολίες της ζωής και πάντα τα κατάφερνε, αν και ήταν φανερό πως δεν του έκοβε και πολύ!
[2] Βούρτση: «Εθνική κλαψιάρα» χαρακτηρίστηκε, μάλλον άδικα, αφού αρκούσαν δύο-τρεις συνεργασίες με τον προηγούμενο, για να τη σημαδέψουν!
[3] Κούρκουλος: Και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του, οι Χαβαλιέδισσες ξάπλωναν στις ράγες και περίμεναν να περάσει το τρένο! Θα μπορούσε να είναι ο τέλειος άνδρας και ηθοποιός, αν δεν τον βασάνιζε μια περίεργη εμμονή, το κάρβουνο! «Όχι άλλο κάρβουνο… Όχι άλλο κάρβουνο…», ούρλιαζε στις κρίσεις που τον κατατρέχανε! Μυστήριο μα την πίστη μου, γιατί ουδέποτε εργάστηκε σαν ανθρακωρύχος, ούτε σαν θερμαστής.
[4] Βουγιουκλάκη: Σκοτεινό αντικείμενο του πόθου για τον Πρίγκιπα Κοκό και πολυαγαπημένη των μισών Χαβαλιέδων, μα μην ακούς …Και οι άλλοι μισοί, μια χαρά την αγαπούσαν κι αυτοί!
[5] Καρέζη: Το φωτεινό αντικείμενο των άλλων μισών Χαβαλιέδων. Εκπληκτική στην κωμωδία, μέχρι τον γάμο της μ’ έναν περίεργο τύπο, που την έσυρε στο δράμα!
